16 Ocak 2012 Pazartesi

şş ne diyecem bak bi

çok şükür penceresiz tükanımda ıscacık oturuyom. Soruyorlar iptal oldu mu akşamki konser. diyorum durmak yok yola devam. Soruyor yollar kapandı mı. diyorum dışarda kar yağıyormuş doğru mu. gülüşüyorlar.

Eve misafirliğe gelen küçük çocuk gördüm geçen. Geçen dediğim de dün akşam hani. Çocuk gördüm esasen. küçük olanlara çocuk denmiyor muydu vs. neyse. selam verdim borçlu çıktım. abla abla diye kuyruk oldular hemen sağolsunlar. ben de benden bi sonraki nesile postaladım. sıra onların sırası. eylesinler çocukları deyü. yerde kağıt parçası bulmuş çocuk. getiriyor bana. gönderiyorum öbür nesile, kağıt o ablanınmış git ver çocuğum diyorum. gidiyor. geri geliyor. bu seninmiş abla diyor. geri gönderiyorum, hayır o ablaların diyorum. elindeki de çöp hani. yine gönderiyorlar çocuğu. böyle bi 3-5 tur gezdiriyoruz, oyalıyoruz çocuğu. En sonunda pes edip kalabalığın arasına misafir odasına sızıyorum. çocuk geliyor. bu seninmiş abla diyor. alıyorum. sağol diyorum. anında mala bağlıyor kendisi. demin neden almadın ki diyor. Tutamıyorum dilimi, aslında benim değil ama çok yoruldum diyorum. Salonda kahkahalar gülüşmeceler.

Öğrenci tayfasıylayım. üniversite yemekhane fiyatlarını yarıştırıyorlar. yemeğin kredi kartına satıldığı bi okulda okuduğum için benim babam kont, bu üzüm bağları bizim havasındayım. öbürküsü diyor. bizim okulda yemekler 50 kuruş, zam yapmışlardı isyan çıktı düşürdüler fiyatı diyor. o ne yahu, diyorum, çocuk menüsü mü?. gülüşmeler hoşluklar.

yazının formatına bakıyorum, blogun son hali oldu sayılır hala bi şe edilesi lazım ama diyorum. uslüp da kar yağıyor, hava soğuk ondan değişti diyorum. Uzaktan cem yılmaza bilet bitmiş midir yea diye konuşmalar yükseliyor. Biledigs kimliğim sinyal veriyor. eskiden biyologtum ben. buralar gompile hücre hücreydi. sonra derken bi gün kadın düş! bayıl!( Topluluk sizi dinlemediğinde dikkat çekmek adına havaya atılan ani replikle de bitirdim ya yazıyı.tamam oldu o zaman iyi günleer)

0 şahıs gencim güzelim diyor:

 
;