işsizliğin dibi

Babam odasından sesleniyor, "Burcu saat iki!". "Biliyorum baba." "Nereden geliyor bu ses?!" "Valla ben yapmıyorum baba... Dışarıdan geliyor." Dışarıdaki serserilerden geliyor fantezi müziğin sesi. Evet benim de camı açıp küfür edesim var baba. Efendim? Peki camları kapatıyorum. İş bulmak çok zor baba ya. Hani seveceğin işi bulmak çok zor. Yoruldum be hacı. Pardon, babacığım. Kaç yaşıma geldim hala sığır gibi yaşıyorum. Gecenin ikisinde yüksek sesle fantezi müzik dinlemiyorum diye sığırlıktan sıyrılır mıyım dersin? Of. Hayır, Trabzon- Of'tan bahsetmiyorum. Zaten oraya da hiç gitmedim. Çok canım sıkılıyor. İlanlara bakıyorum. Tam benlik dediğim işleri görünce bir umut, bir heyecan başvuruyorum hemen. Sonra olmuyor. Nesi olmuyor hamuğaki? Ne arıyorsunuz söyleyin yahu? Böyle mi sınıyorsun kullarını rabbim. Saçlarım dökülüyor. Tez desen.. Boşver hiç karıştırma o uğursuzu şimdi. Öğrenci akbili dışında ne hayrını gördüm...

Bakın diyorum, komik insanım, sempatik insanım, akla hayale gelmeyecek esprileri patlatırım diyorum. Bana konuyu söyle sana metnin kralını yazayım diyorum. Olmuyor. "Deli dolu" kavramınız dolmuyor benimle. Çok şey kaçırıyorsunuz. İspatlayacağım. Bi "yürü ya kulum" demesine bakıyor da...

 Söylesene?? Gençliğim çürüyor, lütfen söyle.

 Neyse, iyi geceler baba.