özel çalışma halleri

gerçek annemi buldum. (anne kusura bakma)
şayeste hoca tam tahmin ettiğim gibi annem çıktı benim. bildiğin annem ulan.
yarın ödev tesliminin son günü. ben de dün gece yorucu bi maçın ardından bitirdim ödevi, sadece lab kısmının 3 hastası kaldı o kadar. bitti yani ödev. benim için bitti ulan. neyse belki o 3 hastadan bişi olmaz, bakmayayım yetiştiremedim hocam falan derim diye düşünüyordum bugün bölüme giderken. laba girmeden bi uğrayayım en azından yüzümü görsün falan dedim. girdim odasına. annem unutmuş tabi beni. (alındım hafiften) hocam dedim ödev bitti, makale istemiş miydiniz hatırlamıyorum ama ben yine de ekledim ödeve dedim. onu sorcaktım dedim. o da lab kısmı ne alemde dedi. dedim 3 hasta kaldı bitmek üzere. amaan haa dedi. sakın eksik teslim etme notun düşer çünkü, çok önemli o aman eksik yapma dedi. (içten içe bi dumur sözkonusu o an bende) peki hocam hemen bakıyorum şimdi preparatlara dedim. gittim laba falan.
abiiii! kadının içine doğdu lan ödevi eksik vereceğim. bildiğin annelik içgüdüsü. hissetti kadın! ohaa...
Şayeste hoca benim annem.
(ah bi de kör olmayasıca hastaların ne denyoluğu var bulsam! pezevenkler..) (evet lan ço sinirliyim karılara)

not: lan hocanın bi tane bile fotosu yok nette! çöş.