23 Ekim 2010 Cumartesi

1000 parçalık yapboz alarmı!

resmen hobi olarak yaptıkları işlerden para kazanan insanları o kadar çok kıskanıyorum ki kelimelerle ifade etmemin mümkünatı yok!
hani insan kıskançlıktan ölür mü derseniz bırakınız 2 ay daha işsiz kalayım. insan boş durdukça kafayı yiyor be!
biliyorsunuz ki hiç bi iş yapmadan evde oturuyorum, sağdan soldan haber kolluyorum. dolayısıyla televizyonlan sıcak samimi bi ilişkim oldu son günlerde. hatta öyle ki gerizekalı saba tümer'i bile izleyebiliyorum artık. geçen akşam erdil yaşaroğlu vardı, adam "ben karikatür çiziyorum, onlar para veriyor, başta anlamadım niye para veriyorlar, ben zaten çiziyorum" gibisinden konuştu. kahırlardan kahır beğendim o gece. hani günümüzde aynen bu şekilde sevdiği birşeyleri yaparken para kazanan insan o kadar çok ki, kıçıkırık laboratuvarlardan cevap beklemek ölüm gibi. hasta olcam yataklara düşecem diye korkuyorum inanolsun. (aha, uzun zamandır inanolsun lafını kullanmamıştım lan sanşayn, içim bi kıpır kıpır oldu)
evde geçen her boş gün adına saçlarımı daha da kestiresim geliyor
her boş gün sonrasında ertesi gün dışarı çıkıp boş boş gezineyim, fotoğraf çekeyim, ağaçlara bakayım, bulutları seyredeyim diyorum
her güne uyandığımda nolur uyuyayım yapacak birşeyim yok zaten diyorum
kendimi hangi duvardan hangi duvara atayım bilemiyorum.
burdan tekrar yetkililere seslenmek istiyorum!
"Yar bana bi iş bula, kuşlu böcekli ola!"
ha bi de lakin ki yarın pazıla başlıyorum beni kimse tutamaz

0 şahıs gencim güzelim diyor:

 
;