düğüm

konuşacak çok şey var. sustukça gözlerim bozuluyor. ya da vücut bozulmaya gözlerden başlıyor. kimseyle konuşmayınca yalnızlaşıyor, kendi duvarlarına bakıyor sürekli.

konuşmayınca şarkılar da uzuyor, şarkı bitişinin sessizliği birşeyler söylemeyi gerektiriyor belki de. korku bu yüzden belki.

gidecek şehir de kalmıyor bi süre sonra. kafayı dolduracak uğraşlar azalıyor, olmuyor. oluyor da olmuyor.

konuşulmuyor.

bozuk düzene bile muhtaç kalabilme ihtimali konuşturmuyor şimdilerde..

http://fizy.com/#s/1d7fh9