bittiniz olm!

valla bittiniz!
çamaşır çilesi çektiğim şo gün, bana bunu yapmayacağdınız!

havalar soğur yarın öbürsü gün, gidersiniz dedim. cam pencere açmadım, boşu boşuna haremime girmiş bulunmayın, ben de canınızı almayayım dedim. kapının altında açıklık kalan yere sizin için kumaş koydum, yine girmeyin diye. girmeyin de ben de sizi öldürmeyeyim, sakin yaşayıp gidelim diye. ama yoooh! siz gevurlar dayanamadınız yine sinirlerimi hoplattınız!

efenim. ben bu hayvaceğızlardan her gün en az 2 tane öldürüyorum. evet yapıyorum bunu. hobim mi? yoo dostum. mahremimde istemiyorum kendilerini. evet. abidik gubidik yerlerde gezmelerini izlemek istemiyorum. sabah uyanıp kendimi koltuğa attığımda, karşıdaki koltukta yürümekte olduğunu, efenime söyleyeyim, sakin sakin bilgisayarda yazı yazarken birden bire perdeden aşağıya gezindiğini, yok efendim ben yatmak üzere odaya girmişken bu garibanın pijamamın yanında olduğunu görmek istemiyorum haklı olaraktan. bir olur, iki olur.. ama her gün olmaz ki arkadaşım. yerini yurdunu sınırını bil dimi.
olağan çamaşır krizimi yazıyordum ki aralarından en cesuru (yiğidi öldür hakkını yeme) salonda uçmaya karar verdi(evet uçuyorlar!). vay dedim sen misin. hangi yüzle buralara geliyorsun, ben demin 2 tanenizi şehit etmedim mi he? diye seslendim. tınlamayarak perdeye iniş yaptı. du dedim geliyorum. terliğime davranıp. (terliğime de çok üzülüyorum. hem canlarını yakmamak için yavaş vuruyorum, böyle suları falan çıkmasın diye, hem de vicdan falan) sonra işte kovalamaca olsun, bundan sonra acımıyom lan size olsun bi takım olaylardan sonra yazıyorum işte.
sözüm sana kırmızı_uğurböceğimsi_ama_daha_uzun_olanı_meliykeye_sordum
_coleoptermişsin_haddini_bil!, okkalı bi settürün gidin diyor, yallah tazzik diyorum size. galkın gidin lan. almanyadan oğlum gelicek gerekirse. hoşt.