205

aslında gönlümden geçtiği gibi fotoğraf çekmeye ne kadar üşeniyorum bi bilsen...
hep odada olup, pencereden güneşin batışını izleyesim var. güneşe hasret kalmışım. o kadar özlemişim ki bu manzarayı! bildiğin vanilla sky günleri oldu. sanki o renklere sarılıyormuşum gibi oluyor seyrederken. valla bak. keşke tabandan tavana kadar pencere olsa. gökdelen kaplaması gibi.
gece zaten 4 5 gibi uyanıyorum illa ki. ay ışığının yüzüme vurmasını bekliyorum. sonrası uyuklama. arada dışardaki manzara ne alemde onu kontrol etmece.
güzel bence
bu oda, ekim ayı, saçımdaki kırmızılıklar, 4.sınıf dersleri, siti çimenleri...
uğurlu geldiler gibi. güzel gidiyor herşey.
insanın yaşadığı yer, bu kadar mı etkiler bünyesini?
bu kadar mı anlam katar hayatına?
hoşgeldin 205!
gerçekten deli gibi özlemişim ben seni :)