18 Eylül 2009 Cuma

neşeli müşteriyiz

necibella ki teyzem olur kendisi, bi araya gelmeye görelim. hayatının en komik insanı benim bence. akşamüzeri o, kızı ve ben alışverişe gittik. hem benim kardeşime doğumgünü hediyesi almaya hem de onun kızına okulşeysileri almaya. neyse. iftardan sonra bütün esnafa çok güzel bi neşe geliyo. bebeksi bi pembelik oluyor yüzlerinde, bayılıyorum onlara. işte dolaşıyoruz mağaza mağaza. çanta ayakkabı neyim bakıyoruz. çok eylendim ya. 14 yaşındaki kızının 40 numara ayakları olması sebebiyle bu kadar güleceğimi nerden bilebilirdim ki. garibim mağaza görevlisi genç binlerce ayakkabı geldi götürdü. gülme krizindeki bizlerse çocuğun "müşteri güldü diye güleyim ben de ayıp olmasın" bakışlarından mimiklerinden nasibimizi aldık. bence o da iftar sebebiyle mutluydu.
hayatta en çok sevdiğim şeylerden biri iftar neşesidir bundan sonra.
hala ramazan davulcusu olmak istiyorum o ayrı.
öyle işte miniğim. kolpa albüm dinliyorum bu satırları yazarken. çok neşeli onlar da bence. negzel.

0 şahıs gencim güzelim diyor:

 
;