pıl pırt toplama günleri.

hayatta en çok sevdiğim şeylerden birini yapmaya hazırlanıyorum yine.
eşyaları toplamaca, taşınmaca zamanı. o ye fak.
4 yıldır, her sene başında buraya gelmekten, burda eşyaları bi araya getirmekten, sene sonunda o eşyaları yine toplamaktan, dağıtmaktan, istanbula gidecek olanları ayırıp istanbula kadar götürmekten bildiğin tiksiniyorum. nefret gibi duygularım var.
eşyaları topla, kolile dert
araba ayarla, bul, rica et dert
arkadaşların evinde kalması için rica et, utan, sıkıl dert
sonra çıkış işlemleri var ki başlı başına dert. ("odada küfür etmişsiniz, pozitif enerjisi azalmış buranın, hasar yazıyorum" modundalar. o derece hasar yazma hevesleri var denyoların. Kudret'cim lafım meclisten dışarı, seni çok severim)
ha sonra aştiye kadar eşya götür dertlerin kralı sanki.
aştide onlara sahip çık, istanbula kadar getir yine bi dert.
istanbulda seni karşılamazlarsa megadert! (megadeth gibin oldu çaktırma)

şimdi yine bi hazırlık evresindeyim. Dünyanın en iyi insanları cem, merve, melike, seçil, ceren hepsi yardıma hazır. evlerini arabalarını açıyorlar bana. Hepsi birer altın. hepsi birer melek. planlar hazır şimdilik. eşyaları toplamaya başlıyorum ufaktan.ama ben de ayrı bi salağım ki yahu.. listeye bak:
mini bi çamağacı, iki dev minder, bi gitar, hassas bi hasır sepet, ütü, ketıl, elektrikli ocak, 3 tencere, bisürü bardak, 2 yastık, (culyus'u da yastıktan sayarsak 3 yastık) abajur... of ne kalabalık insanım lan. bi tshirt, bi pantulla ömür geçirmek istedim şimdi.
iyisi mi başlayayım ufaktan. bana bi hal gelmeyip havada durmadan başlayayım evet. of ba.